ប្រវត្តបុណ្យចូលឆ្នាំ

មាន​តំណាល​ថានៅ​ដើម​នៃ​ភទ្ទកប្បមានសេដ្ឋីម្នាក់ មាន​​បុត្រ​មួយឈ្មោះធម្មបាលកុមារជាអ្នកមាន​ចំណេះ​​វិជ្ជា​ដ៏​វិសេសបានរៀនចេះចប់​គម្ពីរ​ត្រីវេទ​តាំង​ពី​អាយុ​បាន៧ឆ្នាំ។សេដ្ឋីបិតាបានសាងប្រាសាទឲ្យធម្ម​បាល​កុមារនៅទៀបដើមជ្រៃមួយធំនៅឆ្នេរទន្លេដែលជាទី​ស្នាក់​អាស្រ័យនៃបក្សីទាំងឡាយ។ធម្មបាលកុមារចេះ​ទាំងភាសាបក្សីទាំងពួងផងព្រមទាំងអាច​ធ្វើជា​អាចារ្យ​សម្ដែង​មង្គលផេ្សងៗដល់មនុស្សទាំងពួងផង។គ្រានោះមនុស្សលោករមែងរាប់អានមហាព្រហ្មនិង កបិល​មហាព្រហ្ម១អង្គទៀត
ដែលជាអ្នកសម្ដែងមង្គល​ដល់មនុស្សទាំងពួង។ពេលនោះកបិល​មហា​ព្រហ្មបាន​រាបព័ត៌មានក៏ចុះ​មក​សួរ​បញ្ហា​នឹងធម្ម​បាល​កុមារ ចំនួន៣ប្រស្នា​ដោយសន្យា​ថា​ប្រសិន​បើធម្ម​បាល​កុមារ អាចដោះប្រស្នាបានកបិលមហាព្រហ្ម​នឹងកាត់ព្រះ​សិរសា​​​ទ្រង់​ដើម្បី បូជាចំពោះ​ធម្មបាល​

កុមារប៉ុន្តែប្រសិនបើធម្មបាល​កុមារមិនអាចដោះ​ស្រាយ​ប្រស្នា​​នោះរួច កបិលមហាព្រហ្មនឹងកាត់ក្បាល​ធម្ម​បាល​កុមារវិញ ។ធម្មបាលកុមារសុំឲ្យពន្យារ​ពេល​ចំនួន ៧ ថ្ងៃសិនដើម្បីគិតប្រស្នា។ លុះកន្លងទៅ ៦ ថ្ងៃហើយ​ក៏​​ធម្មបាលកុមារនៅតែគិតមិនឃើញ និងដឹងខ្លួនថា​ព្រឹក​​នេះ​នឹង​ត្រូវស្លាប់ដោយ​អាជ្ញាកបិល​មហា​ព្រហ្ម​ជា​ប្រាកដ ។ ដូច្នេះ គួរតែរត់ ទៅលាក់ខ្លួន ពួនអាត្មាឲ្យស្លាប់ដោយខ្លួនឯងប្រសើរជាង ។ ទើបធម្មបាល​កុមារ​ចុះ​ពី​ប្រាសាទ​ទៅដេកពួននៅក្រោមដើមត្នោតមួយគូ ។ នៅលើដើមត្នោតនោះ មានសត្វ​ឥន្ទ្រី​ញី​ឈ្មោលធ្វើសំបុក អាស្រ័យនៅ ។ វេលាយប់ សត្វឥន្ទ្រីញីសួរសត្វឥន្ទ្រីឈ្មោលថា ព្រឹកនេះយើង​បាន​អាហារអ្វីធ្វើជាចំណី? ឥន្ទ្រីឈ្មោលឆ្លើយថា យើងនឹងស៊ីសាច់ធម្មបាលកុមារ ដែលត្រូវនឹង​កបិល​មហា​ព្រហ្ម​សម្លាប់ ព្រោះធម្មបាលកុមារដោះប្រស្នាមិនរួច ។ ឥន្ទ្រីញីសួរថា ប្រស្នានោះដូចម្ដេច ? ឥន្ទ្រី​ឈ្មោល​ឆ្លើយ​ថា : វេលាព្រឹកសិរីសួស្ដីស្ថិតនៅត្រង់ណា ? ត្រូវឆ្លើយថា នៅលើផ្ទៃមុខ ។ ហេតុនេះ​ទើប​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ត្រូវយកទឹកលប់មុខ ។ ប្រស្នាទី ២ ចោទថា ថ្ងៃត្រង់សិរីស្ថិតនៅត្រង់ណា ? ត្រូវ​ឆ្លើយ​ថា នៅលើទ្រូង ។ ហេតុនោះទើបមនុស្សត្រូវយកទឹកលាងទ្រូង ។ ប្រស្នាទី ៣ ចោទថា វេលាល្ងាច​សិរី​ស្ថិតនៅត្រង់ណា ? ត្រូវឆ្លើយថា នៅនឹងជើង ។ ហេតុនោះ ទើបមនុស្សទាំងឡាយ​ត្រូវ​យក​ទឹកលាងជើង ។ ធម្មបាលកុមារបានឮដូច្នេះ ក៏ត្រឡប់ទៅប្រាសាទវិញ ។ លុះព្រឹកឡើង កបិល​មហា​ព្រហ្ម ក៏មកសួរប្រស្នា ធម្មបាលកុមារ ។ ធម្មបាលកុមារ ឆ្លើយដោះស្រាយ តាមដែលបានឮមក ។ កបិលមហាព្រហ្ម ក៏ទទួលថាពិតជាត្រឹមត្រូវ, ព្រមចុះចាញ់ និង សុខចិត្តធ្វើតាម​ពាក្យសន្យា​របស់​ខ្លួន ។ កបិលមហាព្រហ្ម ហៅទេពធីតាទាំង ៧ អង្គ ដែលជា បាទបរិចាវិកា ព្រះឥន្ទ្រ មកប្រាប់ថា ឥឡូវ​បិតា​ត្រូវកាត់ព្រះសិរសាដើម្បីបូជាចំពោះធម្មបាលកុមារ តែបើដាក់ក្បាលនោះលើផែនដី នោះ​នឹង​កើតជាភ្លើងឆេះទាំងលោកធាតុ បើបោះទៅលើអាកាស នឹងនាំឲ្យរាំងភ្លៀង បើចោលក្នុង​មហា​សមុទ្រនោះ​ទឹក​នឹងរីងស្ងួតហួតអស់។ដូច្នេះសូមឲ្យកូនទាំង ៧ អង្គ យកពានមកទទួលព្រះ​សិរសាបិតា ។ ពោលរួច ព្រះអង្គក៏កាត់ព្រះសិរសាហុចទៅឲ្យព្រះនាង ទុង្ស ជាកូនច្បង ។ ព្រះនាង ទុង្ស ក៏បានយកពានមកទទួលព្រះសិរសាបិតា រួចហែប្រទក្សិណភ្នំព្រះសុមេរុ ៦០ នាទីទើបយាង​ទៅប្រតិ​ស្ឋាន​ទុក ក្នុងមណ្ឌលេះនៅក្នុងគុហាគន្ធមាលី នាភ្នំកៃលាស និងបូជាគ្រឿងទិព្វផេ្សងៗ ។ ព្រះវិស្សកម្ម​ទេវបុត្រ ក៏និមិត្តរោងទិព្វធ្វើពីកែវ ៧ ប្រការ ឈ្មោះថា "ភគវតីសភាសាលា" ឲ្យជាទីប្រជុំ​នៃទេវតា ។ លុះដល់គម្រប់ ១ឆ្នាំជា សង្ក្រាន្តត នាងទេពធីតាទាំង ៧ អង្គ ក៏ផ្លាស់វេនគ្នា មកអញ្ជើញ ព្រះ​សិរសា​កបិលមហាព្រហ្ម ចេញមកហែប្រទក្សិណ ភ្នំព្រះសុមេរុជារៀងរាល់ៗឆ្នាំ រួចហើយយាង​ត្រឡប់​ទៅស្ថាន​ទេវលោកដើម្បីតម្កល់វិញ។